Niniejszy poradnik został przygotowany przez Dr. Artura Zawadę – redaktora serwisu QBiznes.pl
W jednym z ostatnich artykułów pisałem o decyzji KE w sprawie objęcia środkami wyrównawczymi wkładu finansowego chińskiej firmy poprzez zastosowanie ceł antysubwencyjnych oraz o szerokiej interpretacji pojęcia subsydium przez KE. Przyjrzałem się również niedawnej propozycji KE, by zająć się zagranicznymi subsydiami za pomocą przepisów prawnych. Artykuł ten zawiera kilka ważnych wniosków dla eksporterów i importerów.
Unijne cła antysubsydyjne na import spoza Chin
Unia Europejska (UE) nałożyła cła antysubsydyjne na niektóre chińskie, indyjskie i indonezyjskie importowane płaskie wyroby walcowane na zimno ze stali nierdzewnej. UE podjęła te działania, aby przeciwdziałać zniekształcającym handel ograniczeniom eksportu kluczowych surowców, związanym z chińskim finansowaniem, w tym z preferencyjnymi pożyczkami dla indonezyjskiego przemysłu rud niklu. Cła antydumpingowe i wyrównawcze na te produkty zostaną wprowadzone do końca stycznia 2020 r. lub wcześniej.
UE prowadzi również dochodzenie w sprawie zarzutów dotyczących transgranicznych programów subsydiowania importu stali nierdzewnej walcowanej na gorąco. KE przygotowuje wstępne wnioski dotyczące subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych, które mają zostać opublikowane na początku lipca 2020 roku. Ustalenia te mogą rzucić nowe światło na test atrybucji w różnych kontekstach faktycznych. Wnioski te mogą zostać przyjęte przez inne organy handlowe. W międzyczasie przedsiębiorstwa powinny rozważyć wdrożenie nowego podejścia przedstawionego powyżej, aby zminimalizować swoje ryzyko.
Chińska inicjatywa „Jeden pas – jedna droga” może być nowym polem bitwy dla ceł antydumpingowych i wyrównawczych. Oczekuje się, że Chiny będą bronić swojego przemysłu krajowego przed nieuczciwym importem z innych krajów, a unijne środki ochrony handlu będą odgrywać coraz większą rolę w tej walce. Ponadto wszczęto wiele dochodzeń antysubsydyjnych przeciwko Chińskiej Republice Ludowej, a także przeciwko zagranicznym państwom przyjmującym chińskie programy bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Co więcej, UE rozszerzyła granice ceł antydumpingowych i wyrównawczych, aby objąć nimi niektóre produkty, na które mogą mieć wpływ środki antydumpingowe.
UE prowadzi zdecydowaną politykę ochrony handlu i jest gotowa nałożyć cła antydumpingowe i antysubsydyjne na import, który szkodzi producentom europejskim. Środki te dotyczą ponad 60 różnych produktów z 27 krajów i mają na celu ochronę przed tanim importem. Import ten zmniejsza udział firmy w rynku i obniża jej zyski. Zniesienie ceł przez UE jest często jedynym sposobem na utrzymanie się na rynku i ochronę miejsc pracy. Działania UE nie są jednak pozbawione ryzyka: jeśli zostaną wdrożone, kraje te mogą stracić dostęp do rynków UE i znaczną część swojej działalności.
Oprócz chińskich subsydiów UE podjęła również działania przeciwko subsydiowaniu skrośnemu. Działania te były wymierzone w chińskie firmy i spółki joint venture w specjalnych strefach ekonomicznych w Egipcie oraz w indonezyjskie ograniczenia eksportu surowców. Środki te wprowadzono w celu ochrony przemysłu UE i zapewnienia równych szans producentom z UE. Unijne środki ochrony handlu mają jednak charakter tymczasowy.
Rozszerzająca interpretacja pojęcia subsydium przez KE
Jeśli firma importuje towary z kraju o niskim poziomie subsydiów, cło wyrównawcze nałożone na ten towar może obniżyć jego cenę o 10 USD, likwidując w ten sposób nieuczciwą przewagę cenową, z której korzystają producenci w kraju A. Definicja „subsydium” jest szeroka i obejmuje wszelkie bezpośrednie lub pośrednie wsparcie finansowe ze strony rządu kraju pochodzenia lub eksportu. Termin ten obejmuje również szereg zachęt fiskalnych, takich jak gwarancje kredytowe, ulgi podatkowe lub programy kredytowe, które nie są ogólnie uznawane za subsydia.
W przypadku spraw dotyczących włókien szklanych rząd egipski rzekomo korzystał z subsydiów państwowych na produkcję tych wyrobów. Chociaż sprawy dotyczące włókna szklanego były nietypowe, KE argumentowała, że rząd egipski „zatwierdził” chińskie wsparcie finansowe, „przypisując” je temu krajowi. Rozszerzająca interpretacja przez KE pojęcia subsydium na import towarów z Chin sugeruje, że rząd egipski wiedział o wsparciu udzielanym przez Chiny.
Nowe rozporządzenie KE dotyczy także importu towarów spoza Chin. Chociaż nowe wdrożenie strefy SETC jest częścią większej inicjatywy Chin, ma ono również wpływ na strategię eksportową UE. Wraz z nałożeniem ostatecznych ceł wyrównawczych i antydumpingowych na import z Chin, unijni producenci towarów z podobnych stref będą musieli ponownie przeanalizować swoją strategię eksportową do UE.
Oprócz stosowania rozszerzonej interpretacji pojęcia subsydium przez WE, Porozumienie w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych zawiera inne zasady, które mogą być stosowane wobec członków niebędących subsydiującymi. Postanowienia te umożliwiają członkowi subsydiującemu zwiększenie udziału w rynku światowym produktu lub towaru pierwotnego, który subsydiował. Kryteria stosowane przez WE w odniesieniu do niesubsydiowania nie są jasne.
Nowa polityka WE w sprawie subsydiów na towary z Chin ma szeroki zakres implikacji dla Stanów Zjednoczonych. Zgodnie z Porozumieniem w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, państwa członkowskie są zobowiązane do powiadamiania Komitetu ds. Zatwierdzenie tych programów przez Komisję Europejską zależy od wyników wstępnego dochodzenia i zasadności proponowanych środków wyrównawczych.
Ostatnia decyzja KE o nałożeniu cła wyrównawczego na wkład finansowy firm
W swojej decyzji z listopada ubiegłego roku KE uznała, że chińska firma wniosła wkład finansowy na rzecz Porozumienia SCM, które reguluje handel chińskimi towarami. Te wkłady finansowe nie podlegają odliczeniu jako podatki eksportowe, lecz muszą być przekazane krajowi eksportującemu. Obecnie wartość eksportu SCM do Stanów Zjednoczonych wynosi ponad 32 miliardy dolarów rocznie. Niedawna decyzja Komisji Europejskiej o nałożeniu cła wyrównawczego na wkład finansowy przedsiębiorstwa, które nie jest rządem, stanowi afront wobec suwerenności Chin.
Cła wyrównawcze są podobne do ceł antydumpingowych. Są one nakładane po przeprowadzeniu szczegółowego dochodzenia. Istnieją ścisłe kryteria pozwalające określić, czy import szkodzi przemysłowi krajowemu, zasady wszczynania dochodzeń oraz terminy obowiązywania ceł wyrównawczych. Czasami jednak eksporter zgadza się na podniesienie ceny eksportowej zamiast płacenia cła wyrównawczego.
Niedawna decyzja Komisji Europejskiej o objęciu środkami wyrównawczymi wkładu finansowego przedsiębiorstwa, które nie jest rządem kraju importującego towary z Chin, może mieć szersze konsekwencje dla handlu międzynarodowego. Takie wsparcie finansowe nie może być skierowane do konkretnego kraju, lecz powinno być rozłożone na wszystkie kraje dostarczające towary. Ponadto środki te nie mogą być stosowane dłużej niż przez cztery lata. Idealnie byłoby, gdyby trwały nie dłużej niż osiem lat, a każde przedłużenie powinno być uzasadnione przez władze krajowe. Ostatecznie środki ochronne zostałyby zliberalizowane.
Inicjatywa ECI zapewnia ochronę finansową przed ryzykiem braku zapłaty. Umożliwia eksporterom oferowanie zagranicznym nabywcom konkurencyjnych warunków otwartego rachunku przy jednoczesnym zmniejszeniu ryzyka braku zapłaty. Jednakże system ECI nie jest skuteczny w przypadku wszystkich rodzajów eksportu, w tym produktów zaawansowanych technologicznie, które są w dużej mierze regulowane przez ONZ i WE. Z tego powodu system ECI powinien być kupowany w sposób aktywny.
Porozumienie zawęża również zakres możliwości określania „normalnej wartości” produktu. Określa trzy metody obliczania tej wartości: główna metoda oparta na cenie eksportera na rynku krajowym oraz metoda alternatywna oparta na kosztach produkcji i innych wydatkach eksportera, a także na normalnej marży zysku. Dyrektywa nie odnosi się konkretnie do tego, w jaki sposób członkostwo w grupie branżowej stanowi zobowiązanie warunkowe.
Wniosek legislacyjny UE rozwiązania problemu subsydiów zagranicznych
W ramach starań o ograniczenie importu tanich chińskich towarów Komisja Europejska zaproponowała nowe rozporządzenie dotyczące przedsiębiorstw prowadzących działalność gospodarczą w UE. Rozporządzenie miałoby zastosowanie do firm z siedzibą w UE otrzymujących dotacje z krajów trzecich, jak również do firm z krajów spoza UE, które otrzymują wsparcie państwa w swoich krajach. Wniosek będzie miał również zastosowanie do przedsiębiorstw, które otrzymują wsparcie państwa w swoich krajach i które konkurują z przedsiębiorstwami z UE. Proponowane rozporządzenie będzie zawierać trzy nowe „narzędzia” regulacyjne, które będą stosowane wyłącznie przez Komisję Europejską.
Wnioskodawcy ubiegający się o dofinansowanie UE muszą spełniać surowe wymagania dotyczące zrównoważonego rozwoju. Dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i dyrektywa w sprawie efektywności energetycznej wyznaczają ambitne cele dla UE i jej państw członkowskich. Aby zakwalifikować się do finansowania UE, firmy muszą odpowiadać na zaproszenia do składania wniosków. Inne źródła finansowania to rządy krajowe i regionalne. Jeżeli rozwój jest wymagany ze względów środowiskowych lub społecznych, rządy te zapewniają ulgi podatkowe i subsydia. Ponadto mogą oferować wsparcie techniczne w zakresie aktualizacji środowiskowych lub społecznych.
Źródło: https://qbiznes.pl/dotacje-z-unii-europejskiej-na-budowe-hali-magazynowej/
Propozycja Komisji opiera się na zaniżonych danych pochodzących z bazy danych Global Trade Alert, która śledzi dane dotyczące dotacji publicznych. Według raportu, na koniec 2020 r. u pięciu największych partnerów handlowych UE obowiązywały 1724 środki na kwotę 542 mld euro. Prawie 99% tych środków przyznano Chinom i USA. UE planuje zatrudnić 145 nowych pełnoetatowych pracowników w swojej Dyrekcji Generalnej ds. Obecnie zatrudnionych jest w niej 800 urzędników.
Proponowane rozporządzenie wprowadza również szeroką definicję „wkładu finansowego”. Wkładem finansowym może być każdy transfer wartości ekonomicznej, który nie jest wynagradzany w cenach rynkowych. Może to obejmować jawne transfery środków, gwarantowane płatności, które nie osiągają stawek rynkowych, lub transakcje przeprowadzane przez podmiot publiczny, który nie podlega warunkom ekonomicznym porównywalnym z warunkami inwestora prywatnego. Koncepcja dotacji zagranicznych opiera się na podobnych zasadach, co unijne przepisy dotyczące pomocy państwa.
Oprócz nowego narzędzia regulacyjnego, Komisja planuje stworzyć nowe narzędzie polityczne. Umożliwiłoby to Komisji prowadzenie dochodzeń w sprawie dotacji zagranicznych i wdrożenie mechanizmu korygującego. Przyznałby on również władzom krajowym większą rolę w badaniu subsydiów zagranicznych. Propozycje Komisji zostaną prawdopodobnie przyjęte. Zostaną one wprowadzone w życie w najbliższych miesiącach. Jak na razie nowe rozporządzenie budzi pewne obawy.
Propozycja legislacyjna UE może być również postrzegana jako zabezpieczenie przed chińskimi firmami wspieranymi przez państwo. Chińskie firmy często wybierają europejskie firmy technologiczne do przejęcia. Chiński gigant elektroniczny Midea przejął niedawno niemiecką firmę Kuka, zajmującą się robotyką. Nowe przepisy mają zapobiec wykorzystywaniu przez firmy państwowe korzyści płynących z inwestycji zagranicznych. A to tylko wierzchołek góry lodowej. Wspólna strategia UE pomoże uniknąć przyszłych zagrożeń ze strony chińskich firm.
